Een Historisch Monument, Nu Vol Leven 

Begin deze maand opende het langverwachte Wintercircus in Gent opnieuw zijn deuren. Het Wintercircus heeft een rijke geschiedenis. Gebouwd in de jaren 1880, was het oorspronkelijk een overdekte circusarena. Later diende het als garage voor auto’s en werd het uiteindelijk een verlaten en vervallen plek, wachtend op een nieuwe bestemming. Na jaren van renovatie en herontwikkeling werd het iconische gebouw omgetoverd tot een bruisend centrum voor innovatie en creativiteit. Naast de futuristische kantoren, evenementenruimtes en een café worden de verschillende ruimtes ook ingezet voor yoga classes, gym sessies, concerten en zoveel meer.

De architecten en ontwerpers van het Wintercircus kozen bewust voor een integratie van groen in het ontwerp. Zo gaven ze de oude voederbakken van de paarden een nieuwe functie door ze om te toveren tot unieke plantenbakken, waarmee ze een stukje geschiedenis behouden en tegelijkertijd nieuw leven in blazen.

 

                                                                                                                                                              © Emily Valcke 

Een Groene Toekomst

Met de heropening van het Wintercircus wordt een nieuw hoofdstuk geschreven in de geschiedenis van dit Gentse icoon. Het is een plaats waar het verleden en de toekomst samenkomen, waar creativiteit en innovatie bloeien, en waar groen niet alleen een decoratieve toevoeging is, maar een integraal onderdeel van de ervaring. Voor bezoekers, werknemers en de inwoners van Gent biedt het Wintercircus nu een plek om even tot rust te komen en zich te laten inspireren. Of je nu komt voor een evenement, een kop koffie in het café of om gewoon even te genieten van de serene sfeer, het Wintercircus is een plek die je niet mag missen. Het is een bewijs dat zelfs in het hart van de stad, natuur en architectuur hand in hand kunnen gaan, en dat planten niet meer weg te denken zijn in onze huidige interieurs. 

 

                                                                                                                                                  © Karen Van der Biest